Το Bελγικό Γκραν Πρι διεξάγεται στο αυτοκινητοδρόμιο Σπα που βρίσκεται στην περιοχή των Αρδεννών του Ανατολικού Βελγίου, περίπου μισή ώρα από τη Λιέγη, μια περιοχή της χώρας που είχε συσχετιστεί με το μηχανοκίνητο αθλητισμό από τα πολύ πρώιμα χρόνια των αγώνων.
Από την ίδρυσή του το Σπα έχει γίνει γνωστό για τις απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες του. Σε κάποια φάση της ιστορίας του Βέλγικου Γκραν Πρι, έβρεχε για 20 χρόνια συνεχόμενα! Οπως επίσης υπήρξαν πολλές κούρσες που σε ένα μέρος του σιρκουί είχε ήλιο, ενώ την ίδια στιγμή, σε ένα άλλο μέρος έβρεχε. Δεν υπήρχαν ασύρματοι εκείνη την εποχή και οι οδηγοί δεν είχαν ιδέα για τις συνθήκες της πίστας. Αυτό σήμαινε συχνά ένα ατύχημα και λόγω της αγροτικής περιοχής του σιρκουί, οι οδηγοί χτυπούσαν σε σπίτια, πέτρινους τοίχους, αναχώματα ή δέντρα. Πολλοί σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν σοβαρά στο Σπα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950. Όταν η πίστα πήρε το Γκραν Πρι ήταν ο φόβος και ο τρόμος των οδηγών, καθώς σε πολλούς απο αυτούς δεν άρεσε η πίστα. Ήταν το ταχύτερο σιρκουί στην Ευρώπη εκείνη την εποχή και οι μέσες ταχύτητες ανα γύρο ήταν γύρω στα 240 χλμ/ώρα και καθώς τα χρόνια περνούσαν τα μονοθέσια της F1 γινόταν όλο και πιο γρήγορα και η πίστα όλο και πιο επικίνδυνη.
Η ασφάλεια στο μηχανοκίνητο αθλητισμό ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και σχεδόν καμία σκέψη δεν υπήρξε ποτέ για την ασφάλεια. Οι περισσότεροι οδηγοί εκείνες τις μέρες προτίμησαν το στοιχείο του κινδύνου του αθλήματος, καθώς τους έδινε την ικανοποίηση να κάνουν κάτι επικίνδυνο και να επιβιώνουν. Όμως οι καιροί είχαν αλλάξει και αυτό φάνηκε όταν για στο Βελγικό Γκραν Πρι του 1969 στο Σπα, ο επικεφαλής του συνδέσμου οδηγών επισκέφθηκε την πίστα και απαίτησε πολλές βελτιώσεις σε στηθαία ασφαλείας και οδοστρώματα, προκειμένου να καταστεί ασφαλής για τους αγώνες. Οι ιδιοκτήτες της πίστας δεν θέλησαν να πληρώσουν για την βελτίωση της ασφάλειας και οι Βρετανικές, οι Γαλλικές και οι Ιταλικές ομάδες αποχώρησαν από τον αγώνα που στο τέλος ακυρώθηκε. Μετά την απόφαση αυτή οι Βέλγοι αποφάσισαν να εναλλάσσονται τα Γκραν Πρι μεταξύ του σιρκουί Ζόλντερ στο Βόρειο Βέλγιο και στο Νίβελς-Μπάουλερς κοντά στις Βρυξέλλες. Το 1979 η διαδρομή του Σπα είχε μειωθεί σε 7χλμ και τα μέρη του αγροτικού τοπίου είχαν κοπεί και αντικατασταθει.
Το ατύχημα στο Σπα το 1998 |
Ο Μίκαελ Σουμάχερ μετα το ατύχημα |
Δείτε το στο χάρτη: